23-11-2012

Kijken; Alles is Familie


Een familie waarin iedereen op het punt staat een cruciale keuze te maken. De rode draad in dit hele verhaal is de verhaallijn van Winnie en Rutmer. Winnie en Rutmer de Roover willen graag kinderen. Ze zijn er al een tijdje mee bezig, maar op één of andere manier wil het maar niet lukken. Na een afspraak bij de 'vruchtbaarheidsdokter' blijkt dat Rutmer lui zaad heeft, oftewel; het zwemt niet meer. Rutmer is geschokt en aangetast in zijn mannelijkheid. Winnie, geluks-coach en schrijfster van een zelfhulpboek over geluk, houdt graag de touwtjes in handen. Wat zeg ik; ze houd graag de hele kabel in handen. Dit nieuws raakt haar, dat is duidelijk, maar ze zet het opzij en gaat over naar plan B; kunstmatige inseminatie, van een zaaddonor. Nog geen uur later heeft ze het er honderduit over tegen Rutmer, die dit nieuws even niet aan kan. Hij moet eerst alles verwerken, snapt er niks van. Hij, Rutmer de Roover, onvruchtbaar??? Als Winnie hem overtuigd heeft om te gaan voor kunstmatige inseminatie komt er nog wat anders om de hoek kijken. Hij wil dolgraag kinderen met Winnie, maar niet van een wildvreemde! Hij vindt het eng, wil weten wat voor genen er in zijn kind gaan. Na een avondje flink drinken en blowen oppert zijn broer, Charlie, dat hij anders wel het zaad kan doneren. Rutmer is overtuigt dat dit hét plan is. Zo zullen er toch genen van zíjn familie in zitten. Maar, Winnie mag dit nooit te weten komen...


Hoewel de titel natuurlijk meteen doet denken aan de eerdere filmhit 'Alles is liefde' is dit absoluut geen vervolg. Werd er in 'Alles is liefde' gewerkt met verschillende verhaallijnen die op een bepaald punt bij elkaar kwamen, in deze nieuwe film vinden de verhaallijnen allemaal plaats binnen de familie de Roover, logisch als je naar de titel kijkt. In plaats van korte introducties van alle personages (zoals bij 'Alles is liefde') worden de personages en relaties nu steeds verder uitgediept en leren we het personage echt een beetje kennen. Dat maakt dat je je deel voelt van de film, in plaats van alleen een toeschouwer die kijkt naar poppetjes die verhalen vertellen. Je lacht mee, je voelt de frustraties en het verdriet (ja, deze emodoos had weer eens tranen in d'r ogen). De meest pijnlijke situaties worden dan toch wel weer luchtig gehouden met een glimlach, een lullig momentje, een onverwachtse wending in het verhaal. Allereerst lijkt het daardoor alsof er alleen maar een parodie wordt gemaakt op mensen die dwangmatig de controle over hun eigen leven willen hebben, betekenis aan hun leven willen geven. Het drama komt pas om de hoek kijken als de beslissingen daadwerkelijk worden genomen. Erg knap geschreven van scenarioschrijfster Kim van Kooten. Is de film het ene moment licht en vrolijk, door één klein zinnetje of één klein woordje verandert de sfeer. Van lachen, naar huilen en net zo makkelijk weer terug. De topcast (o.a. Thijs Römer, Carice van Houten, Benja Bruijning en Martine Bijl) maken dit een prachtige film om naar te kijken. Ze weten precies hoe ze je moeten laten lachen en hoe ze je mee moeten slepen in hun verhaal. Ik zeg; ga deze film zien!

Liefs, Pat


22-11-2012

Pictures; Inspiring

Gewoon een paar mooie plaatjes die ik op internet tegen kwam. Ter inspiratie, motivatie of gewoon om eventjes stil bij te staan




 







Afbeeldingen gevonden met behulp van Google; zoek op Aurora Borealis, Inspiratie, Grand Canyon, Zen Nature

Liefs, Pat

21-11-2012

Hobby; Zingen

Dan nu meer over mijn andere muzikale uitdaging waar ik eerder over vertelde.
Maandagavond moest ik voorzingen bij het Dario Fo. Hier hebben ze een te gek theaterkoor (website). Ik heb nu al een tijdje zangles en ik wilde toch weer eens wat meer met zingen/muziek gaan doen. Zangles alleen is natuurlijk ook niet zo leuk. Je wilt datgene dat je leert uiteraard wel in de praktijk brengen!! Dus ik had een 'auditie' voorbereid voor het theaterkoor. Op van de zenuwen heb ik daar mijn nummer staan zingen. Daarna kwamen naar een paar technische vragen (die ik niet zo goed kon beantwoorden, maar ze begrepen me wel) en vervolgens nog een paar toonladdertjes (waarbij ik altijd toch weer hoger blijkt te kunnen zingen dan ik zelf denk). Zo gezegd zo gedaan. Er werd mij gevraagd of ik een avondje mee wilde doen. Gewoon tekst onder je neus en de nummers mee zingen. Ze zijn nu namelijk bezig met de afronding voor een Westlandse musical die volgende week zal gaan plaats vinden. Dat dat voor mij niet meer haalbaar was leek wel duidelijk (let op; leek). Ik heb de repetitie mee gedaan, wat erg leuk was! De nummers zijn leuk, de groep is leuk, het zingen is hoog (eventjes wennen....) maar het ging allemaal best goed. Na afloop gaf ik dit dan ook aan, waarop mij werd gezegd dat als ik graag wilde dat ik morgen (dinsdag dus) ook kon komen repeteren. Als ik daarnaast de nummers thuis nog eens goed zou oefenen, zou ik gewoon de volgende week mee kunnen doen aan de voorstellingen. Mijn mond viel open van verbazing. Ik lachte een beetje, dit konden ze toch niet menen? Maar jawel, gewoon je best doen en je gaat er maar staan. Tja, een betere weg om het te leren is er niet natuurlijk! Dus ik ben gisteravond weer naar de repetitie geweest en heb mijn script en bladmuziek netjes ingebonden. Nu heel hard oefenen, want 28, 29, 30 november en 1 december is het al zo ver!!!!! Eerlijk gezegd; ik ben blij dat het nog een week duurt hahahaha!!

Voor de geïnteresseerden; het is echt een onwijs leuke musical. Neem vooral een kijkje op de website en schroom dus zeker niet om kaarten te bestellen!!!!

Liefs, Pat

Event; Music weekend

Ik heb een bizar druk weekend achter de rug. Vandaar dat ik even wat minder geschreven heb. En ik zal het de komende tijd ook behoorlijk druk gaan krijgen, maar ik ga zeker proberen (heeeeel hard mijn best doen) om toch te blijven schrijven!!

Vrijdagavond ben ik naar de Liveshow van The Voice of Holland geweest. Na een kleine race tegen de klok kwamen we precies op tijd aan bij Studio 24. En we waren eigenlijk net niet precies op tijd. De meeste zitplaatsen waren al vergeven en nu waren ze bezig met de staplaatsen. Uiteindelijk kregen we drie hoog achter een plekje toegewezen. Rechts naast ons zaten fans voor Eyelar, links fans voor Anja en achter ons fans voor Laurrhie. En wij waren (zijn!) voor Ron. Na het nodige handjeklap en vrolijk gelach ging de show dan echt beginnen. Ik had me eerlijk gezegd meer voorgesteld bij een liveshow. Op tv lijkt het allemaal zo groot en bombastisch, maar eerlijk gezegd vond ik het een beetje tegenvallen. De optredens niet hoor, die waren stuk voor stuk (uitzonderingen daargelaten…) allemaal goed en groots. Maar het decor en de grootte van de studio op zich vielen eigenlijk wel tegen. Goed, team van Velzen was geweest. Eyelar was door, dus de meiden naast ons waren blij (onze oren iets minder…). Vervolgens was Team Nick&Simon aan de beurt. Maar toen kwam het… Team Trijntje. Klamme handjes en tikkende voetjes… Ron begon zijn optreden en deed dat erg goed als je het mij vraagt (misschien ben ik niet helemaal onpartijdig… ;-) ). De cijfers, en het commentaar, vond ik dan ook een beetje tegenvallen. Velorisa was OK, Laurrhie was eigenlijk best slecht (ze kan absoluut wel zingen hoor, don’t get me wrong, maar vrijdagavond klonk gewoon niet zo goed) en Sandra is platina. En dan is het alleen nog maar afwachten natuurlijk (en stemmen!). Het reclameblok kroop voorbij… De uitzending begon weer en daar kwam de uitslag. Als eerste Sandra, die is door. Tja, ik had eigenlijk ook niet anders verwacht! Vervolgens bleek dat Laurrhie door was… Mijn mond viel open van verbazing. Hoe kan het, dat als je een 5,5 krijgt (een onvoldoende dus), je alsnog doorgaat?? Blijkbaar dus een hoop stemmen van het publiek. Begrijp me niet verkeerd, het is haar absoluut gegund, maar ik had toch zeker liever gezien dat Ron door was gegaan!!!!!

Zaterdag; Colibri – Jubileum concert
Colibri, de soul/funk coverband waar Ron Link ook bij zingt, bestond zaterdag 12,5 jaar. Kan niet echt filmpjes vinden, maar Like ze even op Facebook hier voor een impressie van de avond!

Het einde van mijn muzikale weekend vond plaats in de HMH in Amsterdam. Voor het eerst dit weekend waren we op tijd (een applaus is hier op zijn plaats!). Het publiek bestond vooral uit dames en een paar hele dappere mannen (respect!). Na de jassen op te hebben gehangen en muntjes te hebben gehaald, begeven we ons naar de zaal. Het is nog niet zo druk en we kunnen een plekje best wel voorin bemachtigen. Wachten duurt lang en dat is ook in de HMH zo. Wat eigenlijk om kwart over acht zou beginnen begon nu geloof ik om half negen. Maar of je nou een kwartier wacht of een half uur, stalpoten krijg je toch wel. Plots gingen dan toch de lichten uit en werd het podium verlicht. Er werd begonnen met een prachtige moderne dans (deze). De zaal was stil en iedereen stond in verroering te kijken. Nadat het podium verbouwd was kwam daar Ben Saunders om iedereen weer een beetje wakker te schudden. En ‘The Voice’ is live ook ECHT zo goed! Wat een gave stem heeft hij zeg! Iedereen wakker, en toen kwam Linda de Mol herself even een praatje houden. Gillende vrouwen om mij heen, tja dan ga je vanzelf wel mee doen hoor haha! Linda vertelde over haar blad, dat ze maar niet kon geloven dat ze nu al haar 100e uitgave uitgaf! Ze was bijzonder onder de indruk, van alle lezers en lezeressen die de moeite hadden genomen om hier vanavond bij aanwezig te zijn. Het doel van het concert was simpel; kippenvel. Linda had haar favoriete artiesten uitgenodigd, om zo een ieder kippenvel te bezorgen. Er was ieder wat wils; Ben Saunders, Ruben Hein, Edwin Evers + band, Glennis Grace, Giovanca, Tania Kross, Nederlandse rappers, Gospel koor, Anita Meyer, Charly Luske, Marco Borsato en natuurlijk… de LINDA.BOYBAND!!!! Linda had de BOYBAND belooft dat er gillende meiden zouden zijn. Dus, hoe oud of hoe jong je ook bent, het verzoek was om gewoon je strot open te gooien en te krijsen voor de jongens. Nou ja, dat is heus wel aan ons besteed. Na wat fantastische optredens van onder andere Glennis, Giovanca en het Gospelkoor stonden daar ineens 4 appetijtelijke heren op het podium. Te weten; Louis Talpe, Ron Link, John Williams en Charly Luske. In pak, need I say more?? Gillende, krijsende meiden alom. Menig vrouw was niet meer te houden en het leek wel of de Backstreetboys voor ons op en het podium stonden. De muziek begonnen, de mannen werden aangekondigd en ze begonnen te zingen. De 1 duidelijk beter dan de ander, maar het gaat om het idee. Vervolgens werden de giga foute danspasje ingezet. God, wat was het heerlijk fout en geweldig boyband-achtig. De heren sprongen en dansten over het podium heen, alsof ze dat elk weekend doen! Ja, dit was zeker een geslaagd idee van Linda de Mol. Ik wacht met smart op de eerste single van de LINDA.BOYBAND ;-) Het concert werd afgesloten door Marco Borsato, die ook wel weet hoe hij een showtje weg moet geven!

En voor de oplettende lezer; Ron Link was inderdaad iedere avond van de partij! Naast dat het mijn zangleraar is, is het een geweldige zanger en ga ik heel graag kijken als hij optreedt.

En toen was het alweer maandag, waarop mij nog een muzikale uitdaging stond te wachten… maar daarover in een ander blogje meer.

Liefs, Patty

Diet Dinsdag; Missie #wegballast (2)

Fail, fail, fail.... ik heb gefaald. Afgelopen week heb ik me absoluut niet aan mijn dieet gehouden. Aan het begin van de week ging het in principe nog wel aardig. Ik at overdag netjes, bewoog lekker en voelde me goed. Tot donderdag... Het begon 's ochtends al met een stuk appeltaart op het werk. Zelfgebakken door een lieve collega die jarig was, dus ja hallo, wie ben ik om dan af te slaan!!! Ik maakte mezelf wijs dat ik best wel een klein stukje taart kon eten, want 's avonds zou ik toch gaan hardlopen. Zo gezegd, zo gedaan. Aan het eind van de dag was ik moe. Toen ik thuis kwam bleek dat het eten dat op de planning stond niet genoeg was voor mij en mijn zusje. En dat is gevaarlijk... want wat doe je als je moe bent en je hebt geen zin om te koken? Je voelt 'm vast al aankomen.. we brachten maar even een bezoekje aan de plaatselijke snackbar. Een patatje en een snack, in principe moet dat kunnen. Niet als je ook al appeltaart op hebt, Patty!! I know, I know... Na het eten zat ik extreem vol. Ik kan merken dat ik niet meer gewend ben om zo vet en zo veel te eten. Toch wilde ik graag nog even hardlopen. Gewoon om het idee, dat ik ook daadwerkelijk iets nuttigs gedaan had die dag. Een uurtje later stond ik dus buiten, met nog steeds een volle buik. Een kwartier later kwam ik erachter dat hardlopen na een patatje niet echt een goed plan is. Ik kreeg behoorlijke buikkrampen, werd kotsmisselijk (bijna letterlijk..) en kreeg last van mijn ademhaling. Ik heb mijn les wel uitgelopen, met heel veel tegenzin en heb hier en daar ook een beetje gesmokkeld door te wandelen. Dat was donderdag.
Vrijdag heb ik overdag netjes gegeten. Avondeten was niet denderend gezien ik naar The Voice ging. Dat waren dus 2 pistoletjes. En ja, dan kan je er van te voren natuurlijk vanuit gaan dat je het daar niet een hele avond op gaat redden! Dus na de opnames maar even langs die mooie, grote, gele M gereden.... shame shame again for that burger..
Zaterdag ben ik overdag wezen hardlopen. Ging nog steeds niet helemaal denderend, aantal keer moest ik wandelen, maar er zit vooruitgang in. Zaterdag heb ik voor de rest wel goed gegeten, op 2 wijntjes na die ik 's avonds heb gedronken. Maar die heb ik er ook wel weer afgedanst :-)
Zondag was het LINDA.KIPPENVELCONCERT. 's Ochtends uitgebreid ontbeten (inclusief croissants...). 's Avonds gewoon aardappelen, groente en vlees. Maar na een avond op je benen staan, zingen en dansen komt dan toch die trek weer om de hoek kijken. En plots was daar weer die mooie, grote, gele M, nu een McFlurry.

Gisteren was het maandag en ben ik maar gewoon weer op de gezonde tour gegaan, wie weet valt er nog iets te redden....

Wel ben ik de afgelopen 3 x wezen hardlopen en heb ik 2 avonden lang op mijn benen gestaan en gedanst.

Ik schrijf dit stukje voor mijn weegmoment, zodat ik het meteen erop kan zetten als mijn weegmoment is geweest. En daar ben ik echt onwijs benieuwd naar! Ik ben bang dat er wel het 1 en ander bij zit... maar ja, eigen schuld dikke bult. En ik heb er wel van genoten, zo moeten we dat dan ook maar weer zien ;-)

RESULTAAT WEEGMOMENT; een pond eraf!!!

Ik kan het niet geloven, sorry voor mijn geklaag hierboven hahaha!!! Neemt natuurlijk niet weg dat dit geen voorbeeld week was. Maar hé er is een pond af, hoe moet je alleen niet vragen!!!!

Liefs, Pat 

16-11-2012

Boeken; House by the Sea, The Lucky One & A Walk in the Park

*** (3 out of 5)
Het verhaal speelt zich af in het Toscane van 1968 en in het Devon van 2009. In Toscane leeft een klein meisje,Floriana,  dat een soort van zwerversbestaan leidt. Ze is ontzettend onder de indruk van een prachtig mooi groot huis, Villa Magdalena genaamd. Om haar miserabele leventje te ontvluchten en te vergeten maakt ze elke dag de tocht naar het mooie huis, ze gluurt stiekem naar binnen. Dromend van een leven over rijkdom en geluk. Op een dag wordt ze echter betrapt door de zoon des huizen,Dante, die bijzonder knap blijkt te zijn. Ze is eerst bang dat ze weggestuurd zal worden. Maar, hij vraagt haar naar binnen en de twee ontwikkelen een bijzondere vriendschap. Geen van beide beseft echter wat er door deze ontmoeting in gang is gezet.
In Devon zien we vervolgens Marina en Grey. Ze doen er beiden alles aan om het door hen zo geliefde Hotel Polanze te laten bestaan, het hotel dat zij al jaren beheren. Om opbrengsten te genereren organiseert Marina jaarlijks een 'artist-in-residence'; dit maal in de vorm van de Latino Rafa Santoro. Deze charmante Argentijn blaast het hotel weer nieuw leven in. Maar is hij wel wie hij zegt dat hij is?


***** (5 out of 5)
Een prachtig, ontroerend, heerlijk boek van Nicholas Sparks. Terwijl hij in Irak gestationeerd is vindt Logan Thibault een foto van een vrouw. Nadat hij deze foto heeft gevonden lijkt het of hem niks maar kan overkomen. Hij overleeft bomaanslagen, vuurgevechten en hij verliest vele van zijn maten. Naarmate de tijd verstrijkt raakt hij overtuigd van het feit dat deze vrouw heel belangrijk voor hem is. Aangespoord door een vriend, volgt hij zijn intuïtie  Hij wandelt het halve land door om haar te vinden, hij gaat zijn lot achterna. Uiteindelijk vindt hij haar; de mooie en kwetsbare Beth. Na een tijdje geven ze zich over aan de liefde voor elkaar. Maar Logan heeft nog steeds een geheim voor haar; hij heeft nog steeds niet verteld hoe hij haar überhaupt heeft gevonden... Hoe zal Beth reageren als ze hoort dat hij voor háár het hele land door is gegaan, zonder dat hij haar ooit ontmoet had.


**** (4 out of 5)
Na jaren keert Lara weer terug naar haar geboortestad, Bath. Ze verdween op 16-jarige leeftijd, na een heftige ruzie met haar vader en stiefmoeder. 16 jaar lang heeft ze niks van zichzelf laten horen. Iedereen kijkt dan ook raar op als ze plots weer verschijnt, op de begrafenis van haar vader. Daar ontmoet ze ook haar vroegere beste vriendin, Evie, weer. Alles lijkt weer als van ouds, er is veel bij te praten. Lara wordt uitgenodigd voor de bruiloft van haar vriendin, die plaats zal vinden in Bath. Als het eindelijk zo ver is, lijkt alles plots in het honderd te lopen. De dag van de bruiloft zet een hoop veranderingen in gang, veranderingen die niemand had zien aankomen...

Veel leesplezier!!!
* Als je op de titels van de boeken klikt kom je op de bol.com website terecht!

Liefs, Pat

15-11-2012

Hobby; Cursus Spaans

Ik ben graag bezig. Ik leer graag, ontdek graag nieuwe dingen en verrijk mijn kennis graag. Daarom ben ik ook eigenlijk altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, nieuwe impulsen. 
Op de basisschool ontdekte ik al dat ik een behoorlijk gevoel voor taal heb. Ik ging als een razende door de welbekende AVI boekjes heen en mocht in groep 4 al helemaal alleen AVI lezen. Later, toen de Engelse taal om de hoek kwam kijken, bleek dat ik die ook erg interessant vond (vind). Als ik iets interessant vind en als iets me ligt, leer ik het graag en leer ik ook snel. In de eerste klas merkte ik dan ook dat ik al wat beter Engels sprak dan mijn meeste andere klasgenootjes. Maar ja, dan word je puber en leer je eigenlijk niet zo graag meer. Je bent meer met andere dingen bezig dan met school. Nou moet ik zeggen dat dat bij mij nog wel mee viel, maar ik heb op school natuurlijk nooit toegegeven dat ik graag een andere taal leerde. Hallo, ik was toch zeker geen nerd!! Maar Engels ging me dus verbazingwekkend goed af, ik hoefde er weinig voor te doen en haalde toch aardig goeie cijfers. En toen waren daar ineens nog twee vreemde talen; Frans en Duits. Oh wat heb ik daar tegenaan geschopt zeg!! De Duitse grammatica en de Franse woordjes.... vreselijk!!! Maar toch, het meest begreep ik wel. Ik kon met de talen overweg, al was mijn grammatica heus niet altijd goed. Ik wist écht wel wat ze bedoelden hoor! Omdat ik toen niet zoveel aandacht aan die 2 vreemde talen heb gegeven is dat nu weer heeeeeel ver weg gezonken allemaal, helaas. Als ik Duits spreek gooi er 9 van de 10 keer Nederlandse woorden doorheen en dat klink best vloeiend allemaal. In het Frans kan ik me natuurlijk helemaal niet redden. Ik heb de taal nooit echt leuk gevonden, het lag me niet, ik snapte er niks van en de grammatica vond ik uiterst onlogisch! De zinsopbouw, de voorzetsels, de werkwoorden, bah! Nee, voor mij zat er 0,0 logica in de Franse taal. Verder dan mezelf voorstellen kom ik niet in het Frans. Oh ja, ik kan ook best nog wel een croissant, een stokbroodje en een wijntje bestellen. 
Maar ik wilde weer graag een nieuwe uitdaging. Vroeger heb ik altijd geroepen dat ik graag Spaans wilde leren. Tijdens mijn half jaartje toeristisch onderwijs heb ik ook een aantal Spaanse lessen gevolgd. De taal vind ik geweldig, de woorden zijn mooi, de uitspraken zijn mooi. Maar, in een half jaar leer je geen taal natuurlijk. Helaas moest ik deze opleiding laten schieten. De wens om Spaans te spreken is echter altijd blijven hangen. Dus, na een paar onrustige maanden heb ik mijn besluit genomen. Ik ga Spaans leren, via een thuisstudie. Bij de NHA heb ik het lespakket besteld en inmiddels thuis ontvangen. Ik heb al een paar woordjes geleerd en het lespakket ziet er mooi en compleet uit. In het voorjaar (april/mei) zou ik graag nog een dag of tien op vakantie gaan... Doel is natuurlijk om dan een aardig woordje Spaans te kunnen spreken en mezelf daar dus aardig kan redden... Wish me luck!!

Liefs, Pat

14-11-2012

Muziek; 3 i-Tunes favourites

Tja, de titel zegt genoeg. Dit zijn mijn favoriete i-Tunes van dit moment!

Rihanna - Diamonds



Passenger - Let her go



Adele - Skyfall

Liefs, Pat



Reizen; Cities etc..

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik enorm van reizen houd. Maar na de vakantie naar Curaçao is het budget even op (en de vakantiedagen ook!!). Toch wil ik wat van de wereld zien, low budget dan. En opeens kwam er een leuk idee in me op! Vanaf volgende maand zal ik eens per maand een Nederlandse stad/streek/gebied gaan bezoeken. Ik prik een provincie en zoek daar een leuke plek om naar toe te gaan. Dat kan een stad zijn, maar ook een klein dorpje, een gebied, een bos, een streek, whatever! Ik ga op onderzoek uit en zal daarna verslag doen van mijn ontdekkingen en bevindingen. 

Het weekend van 8 en 9 december begin ik, dit reisje stond toevallig al gepland. Ik ga dan met een vriendin een weekendje naar Valkenburg/Maastricht, o.a. kerstmarkten bezoeken! Dus daar kunnen jullie een leuk verslagje van verwachten halverwege december!

Mochten jullie nog tips hebben, bepaalde plekken graag bezocht willen zien of iets dergelijks, laat het dan eventjes weten in een reactie op dit artikel!

Liefs, Pat

13-11-2012

Diet Dinsdag; Missie #wegballast (1)

Eerste update van de missie! Laat ik nou maar niet gaan beginnen over de geweldige gezonde week die ik achter de rug heb, want dat heb ik niet! Op vakantie heb ik helemaal niet aan de lijn gedacht en gewoon gegeten waar ik trek in had (waaronder ontzettend lekker ijs van Bella Italia!!). Heb trouwens niet heel gek gegeten want zijn eigenlijk maar 2 keer uit eten geweest, de rest hebben we lekker zelf gekookt. Maar toch was ik bang voor de weegschaal vanavond! Gelukkig was hij goed gestemd en ben ik potverdriedubbeltjes zelfs 2 ons afgevallen! Ik snap er helemaal niks van, want het afgelopen weekend moet ik zeggen dat er best wat chocola hier en daar mijn mond in is gegaan. Maar hé, mij hoor je niet klagen hoor! Dus vanaf morgen ga ik weer gezond bezig zijn, ik ga mijn punten weer tellen en zal weer gaan sporten. En dan volgende week natuurlijk een 'echte' eerste update, compleet met highlights (en hopelijk geen lowlights...)

Liefs, Pat

12-11-2012

Inspiratie; Hellup!!!!!

Ik kan merken dat ik met vakantie ben geweest! Het is nu tien voor 1 's nachts wanneer ik dit uittik op m'n telefoon en ik ben klaarwakker. Deels door de jetlag maar ook deels door de ideeën die elke keer door mijn hoofd schieten. Ideeën voor mijn blog, creatieve ideeën, praktische ideeën en fantasierijke ideeën. Ze houden maar niet op mijn hoofd binnen te wandelen. Tips voor inspiratie;

- Ga op vakantie - je denkt even aan andere dingen en je zal merken dat de ideeën binnen komen stromen (maar je budget moet dit wel toelaten!) !!


- Ga naar buiten - van frisse lucht word je rustig en kan je alles lekker op een rijtje zetten in je hoofd. And once the chaos is gone... Juist ja; dan is er plek voor nieuwe ideeën!

- Google iets - maakt niet uit wat! Maar blijf vervolgens doorklikken op dingen die jou interesseren. Zo kan je uren achter de computer blijven zitten. Misschien vind je niks; maar het kan net zo goed zijn dat je tijdens je kliktocht nou net datgene tegen komt waar je naar op zoek was!

- Luister naar je favo muziek - clear your mind & relax. Geniet van de bekende klanken van je favo muziek. Zing mee, doe een dansje of speel luchtgitaar. Laat de boel de boel en kijk daarna eens wat er je gedachten binnen komt.

Gelukkig ligt mijn telefoon naast mijn bed en ga ik ze nu allemaal noteren! En dan toch echt heel snel slapen want over 6 uur gaat de wekker weer en dan is t maandag...

Note; Terwijl ik dit maandag vroeg in de ochtend uit zit te werken, na 5 uurtjes slaap, merk ik dat dat toch echt te weinig is... Hopen dat het snel 17.00 uur is!

Liefs, Pat

11-11-2012

Holiday; Overview

Ik schrijf dit terwijl ik weer heerlijk in mijn eigen bedje lig! Vakantie vieren, reizen, proeven van andere culturen, van de zon genieten, vliegen, andere landen zien en de wereld ontdekken; ik vind het echt geweldig!! Ik heb van elke minuut vakantie genoten. 

Het was kort, toegegeven, voor een reis van zo'n 10 uur. Maar ja, beter iets dan niets. En daarnaast had ik geen vrije dagen meer en geen geld meer, dus dan is het kiezen of delen! Ik kan Curaçao absoluut aan iedereen aanbevelen. Maar, ga wel langer. Twee of drie weken bijvoorbeeld. Er is zoveel te doen en te zien op het eiland dat het eigenlijk onmogelijk is om dat in één week allemaal te zien en te bewonderen. Zelf hadden we drie dagen een autootje gehuurd en hebben we wat highlights bezocht. 

09-11-2012

Holiday; Kuater


FOTO IMPRESSIE; Dag 5 & 6

Cruisen door Curaçao

In het Christoffelpark

Leguaan

Boka Kalki

Strand @ Daaibooibaai

Turen naar de dolfijnen

Dolfijnen waar we mee hebben gezwommen

YES, we did!!!!

Director's Bay


Liefs, Pat


06-11-2012

Diet Dinsdag; Tips om af te vallen



Diet Dinsdag; Tips om af te vallen

De volgende tips kreeg ik van een vriendin (en mede afvalmaatje). Ik vond ze zo treffend en eigenlijk gewoon zo simpel en logisch, dat ik ze maar gewoon ga delen met jullie. Of je nou af moet vallen of niet; dit is een hele gezonde manier van leven.

Eet/drink de volgende producten.
      Water                                     Soja melk
Kalkoen                                  Broccoli
Avocado                                Groene thee
Spinazie                                 Koffie
Appels                                    Amandelen
Kaneel                                               Havermout
Bonen                                    Grapefruit
Yoghurt

Eet 5 x per dag kleine beetjes. Zo blijft je lichaam voortdurend in het verbrandingsproces.

Eet wanneer je honger hebt. Ga dus niet eten op gezette tijden, want als je eet wanneer je geen honger hebt, heb je de producten niet nodig en wordt het dus opgeslagen als vet.

Eet vooral wat je lekker vindt. Ga je zelf niet straffen door de hele dag te lopen kauwen op een wortel of een stengel bleekselderij. Eet gewoon wat je lekker vindt, maar de truc is om het met mate te eten. Herken dus ook wanneer je vol zit.

Neem geen light producten. In light producten zit namelijk een stofje wat ons een honger gevoel geeft; om nog maar te zwijgen over aspartaam. Weet je niet wat aspartaam is? Google maar eventjes, dan blijf je wel van de cola light af (en zeg nou zelf; 1 echte cola is toch veel lekkerder dan al die vieze light producten?)

Neem ’s ochtends havermout door je eten. Havermout zorgt ervoor dat je lang een verzadigd en vol gevoel hebt.

Stop met eten als je vol zit. Ook al heb je nog zo’n hoop op je bord liggen, zet het weg. Ik zeg niet dat je het meteen weg moet gooien, want misschien krijg je later nog wel trek. En dan kan je gerust weer wat eten; maar eet gewoon als je honger hebt. En stop als je vol zit.

Liefs, Pat



Holiday; Tres


FOTO IMPRESSIE; Dag 3 & 4

Relaxen op het strand

Zonsondergang... anders dan anders

Flora op Curacao

Onze TomTom

Genieten aan de Handelskade in Willemstad

Pontjesbrug en de typische gekleurde panden 

Kerk in Willemstad

Markt; met allerlei diverse groenten en fruit


Liefs, Pat

04-11-2012

Holiday; Dos

FOTO IMPRESSIE; Dag 1 & 2

Vliegend boven de atlantische oceaan


Genieten in de hangmat

Zelfs hier duikt het blauwe monster op!!!

Ons resort, wat we trouwens bij iedereen kunnen aanbevelen!! Denk Landal Green Parks meets Curacao!

Het Westland kom je toch ook overal tegen..... Boodschappen gedaan bij de Vreugdenhil supermarkt. Hier ging vanuit het hotel een gratis shuttlebusje naar toe. Nou blijven we natuurlijk Nederlanders en het woord gratis heeft een hele aparte uitwerking op ons. En het was trouwens wel erg handig, aangezien we toch zullen moeten eten. Anyways, wij met het busje mee. Helemaal volgeladen werden we naar de supermarkt gereden. In het busje bedachten we ons ineens dat het busje straks met passagiers + boodschappen weer mee terug moest... Ok, verstand op 0! In de supermarkt was alles natuurlijk hartstikke Nederlands. De pakjes Honig en Knorr stonden in de schappen en verder alle andere Nederlandse producten die je je maar kunt bedenken. Na ruim een half uur boodschappen doen, kwamen we bij de kassa aan waar uiteraard alles op zijn Antiliaans ging. Rustig aan dus, ach, wij hadden alle tijd. Dachten we... Want, toen we eenmaal buiten kwamen zagen we niemand meer van ons groepje. Dat is raar, dachten we, er stonden net nog mensen van het resort voor ons in de rij. Maar ok, na al dat gesjouw waren we het wel even zat en zijn we gewoon gaan zitten. Maar, zoals je je kunt voorstellen zaten we niet op ons gemak. Aangezien het busje er ook niet was, leek de kans ons tamelijk groot dat het busje zonder ons was vertrokken. Wat een actie zou dat dan weer zijn... We namen onszelf voor om nog tien minuutjes te wachten. Zo gezegd, zo gedaan. Daarna is zuslief even een rondje gaan lopen. Nog steeds geen mensen van ons resort. Dan maar even binnen vragen. Bleek dat het busje vol zat en dat de chauffeur twee keer zou rijden. Oooohhhh!!! Een pak van ons hart! We zuchten even diep en twee minuten later kwam het busje aanrijden. Strompelend met onze zware, gele tassen, wat trouwens bij elkaar maar 70 euro kostte, komen we bij het busje aan. De chauffeur doet de deur open en vraagt triomfantelijk waar de rest is... Niet begrijpend kijken we hem aan. 'Er is geen rest meneer... It's just us!' Proberen we met handen en voeten uit te leggen. De meneer vertelt ons vervolgens dat hij nog dertien andere mensen mee moest nemen. We probeerden nog het één en ander uit te leggen, dat wij al een bus gemist hadden etc. Maar op een gegeven moment was het goed, mochten we gaan zitten en gingen de deuren dicht. Met als gevolg dat wij een heerlijk luxe ritje terug hadden, een hele bus voor ons alleen en voor de deur afgezet!

Uitzicht aan het strand

Bare feet!

Een drankje hoort erbij

Zonsondergang op Jan Thiel Beach

Dag zon, tot morgen!!!


Liefs, Pat

03-11-2012

Holiday; Unu

Vrijdagochtend, zeven uur. Mijn wekker gaat en ik word langzaam wakker. 'Vrijdag, laatste dag voor het weekend!', schiet er door mijn hoofd. Tot ik me omdraai en mijn koffer op de grond zie staan. Mijn maag maakt een kleine salto, vandaag is de dag dat ik op vakantie ga!!! Op mijn telefoon zie ik dat mijn zus (en medereiziger!) ook al wakker is. Na even te WhatsAppen gooi ik mijn benen uit bed en knuffel eventjes met de kat die gezellig bij me op bed springt. Nog één keer check ik of ik alles inderdaad heb ingepakt. Onderbroeken, check. Broeken, check. Jurkjes, check. Shirtjes, check. Toiletspullen, check. Laptop, check. Camera, check. Als laatste check ik of ik mijn schoenen in mijn koffer heb zitten en dan is het alleen nog maar hopen dat 'ie ook daadwerkelijk dicht kan. Met veel gesjors en gesjouw trek ik de ritsjes naar elkaar. Ik trek mijn kleding aan. Een legging, een topje, een jurkje, een jasje en uiteindelijk nog een dik vest. Ik heb zo maar het idee dat als ik straks land, dat ik alleen nog maar in mijn jurkje zal lopen. Laagjes is dus dé oplossing. Nog een laatste keer kijk ik mijn kamer rond, ik geloof dat ik alles wel heb. Ik zeg mijn zusje en vader gedag en rij vervolgens richting mijn zus (eerst even langs de supermarkt voor stokbrood en een croissantje)
Uiteindelijk vertrekken we richting Schiphol met een kwartier vertraging. En dat is best knap als je nagaat dat we in juli richting Parijs vertrokken met ongeveer 2 uur vertraging. Als we af zijn gezet op Schiphol laten we ons koffers sealen en gaan we richting douane (waar we door de automatische paspoortcontrole gaan). Nadat we nog even wat laatste spulletjes voor onderweg hebben gehaald, halen we nog snel een kopje koffie en thee bij de Starbucks en dan gaan we richting gate, G8. Daar aangekomen staat er een enooooooooooooormmmmeeee rij. We besluiten om eerst even te zitten en in de rij te gaan staan als iedereen bijna is geweest, we hebben ten slotte toch vaste plekken! We worden gefouilleerd (en we moeten door een soort van elektronisch scanapparaat..) en dan is het wachten tot we mogen boarden. Aan de hand van de rijnummers mogen we aan boord, laten wij nou net op rij 8 zitten en dus lekker snel aan de beurt zijn! We hebben trouwens Comfort Class geboekt, want als je 10 uur lang in een vliegtuig zit is dat best verstandig. Eenmaal gesetteld (en zwetend..) is het wachten tot de rest van de kudde ook aan boord. We vertrekken uiteindelijk met een half uurtje vertraging, terwijl dat op donderdag 4 uur was!!! 
Tja, wat zal ik eens vertellen over 10 uur lang in het vliegtuig... Ik heb 2 films gezien (Dolphin Tale & Crazy Stupid Love), we hebben een aflevering Grey's gekeken, ik heb gelezen, gegeten, gedronken en heel veel muziek geluisterd en naar buiten zitten turen. Trouwens wel een heel goed verzorgde vlucht gehad (geboekt bij Arkefly)
En dan zie je ineens een eiland voor je; YES, we zijn er!!! De landing wordt ingezet. We zien het eiland en zijn stiekem een beetje teleurgesteld, in het ondergaande zonnetje ziet het er wat grauw uit. Maar OK, no worries. Komt vast wel goed. Dan draait het vliegtuig en zien we een prachtig groen, heuvelachtig eiland. Oh, is dat Curacao??? 
We landen op een klein vliegveldje, waar alles vloeiend verloopt. En dan naar buiten; vanuit koud Nederland zijn we in een vliegtuig met airco gestapt, om vervolgens in Willemstad uit te stappen met een temperatuur  van 28 graden. Wat? Ja, 28 graden. En volgens mij een luchtvochtigheid van 100%. Het is net of je een bloedverziekend heet zwembad in loopt. En dan is daar toch een windje wat iets verkoeling brengt.
We worden met 40 man in een busje gepropt, wat eigenlijk net niet past natuurlijk (29 passagiers was de max..). Maar hee, dit zijn de Antillen hoor, so no worries. Na een sightseeing rit van drie kwartier komen we aan bij ons resort, Chogogo. In het donker ziet alles er al prachtig uit en we zijn aangenaam verrast. We checken in, banen ons een weg door vervelende mensen die in de weg staan met hun klote koffers (na 10 uur vliegen raak je een beetje geïrriteerd...), worden in nog een busje gepropt en worden er nog geen minuut later weer uitgegooid bij ons appartement.
We hadden een klein appartement geboekt; blijkt toch ineens dat we een gigantisch grote bungalow voor ons alleen hebben!! Het is echt ongelooflijk! Mooie kamers, iets minder mooie badkamers, mooie hangmat, mooi terras, mooie omgeving... Alles is mooi, maar wij zijn moe!!! Voor ons gevoel is het namelijk 0.00 uur, terwijl het pas 19.00 uur is. We rapen onszelf toch bij elkaar, strompelen naar het restaurantje, eten snel wat en duiken dan (na een lekker verfrissende douche) ons bedje in.

* Bij de volgende update zal ik ook wat foto's plaatsen! Nu eerst boodschappen doen en dan languit op het strand! 
Liefs, Pat

Muziek; vakantiedeuntjes


Wegdommelen in de warme zon, met een fijn muziekje in mijn oren, een cocktail in mijn hand en een zonnebril op mijn neus… Ja ik zie het al voor me. Genieten, that’s the word. En tijdens dat genieten luister ik het liefst naar de volgende deuntjes.

Elvis Crespo – Suavemente

Suavementeeee, Bessa Meeeee! Waar ik ook ben, als ik dit nummer hoor, schiet in meteen in de vakantie modus. Ik word vrolijk, heb de neiging m’n haar los te gooien en me helemaal te laten gaan. Ik voel een onbedwingbare dwang om te dansen. Allereerst begin ik voorzichtig met mijn tenen te wiebelen, vervolgens met mijn vingers te trommelen en uiteindelijk ga ik helemaal uit m’n dak! Dit is toch een heerlijk nummer!? Een echt vakantienummer als je het mij vraagt. Met die heerlijke Zuid-Amerikaanse klanken en die mooie taal (geen idee waar het nummer over gaat, maar we zingen gewoon mee!) is dit typisch zo’n nummer waarbij je je een zonovergoten strand visualiseert, met parasolletjes, ligbedjes, cocktails.. Getting in the mood here!!

Bruno Mars – Locked out of Heaven

Dit is een nieuwe, maar wauw wat is dit een leuk nummer!!!! Ik ben er helemaal weg van. De sound heeft wat weg van The Police, wat het geheel ook erg lekker catchy maakt natuurlijk! Vanaf de eerste keer dat ik het nummer hoorde was ik verkocht, dit is leuheeuk!! Het fijnst aan dit nummer? Dat het refrein zo lekker mee zingt en dat is dus ook wat ik ga doen (hierbij alvast mijn excuses aan mijn mede strandgangers…)

Jason Mraz – The Freedom Song

Een lekker singer-songwriter nummer. Relatief nieuw en ik word er zo lekker vrolijk van! Hij staat in mijn afspeellijst en stiekem hoop ik elke keer dat m’n shuffle ‘m er door heen gooit. Hij begint misschien een beetje rustig/saai, maar verderop in het nummer (als er muzikaal wat meer gebeurt) is het zo’n feel good nummer. Ken je dat gevoel, dat als je na een hele leuke film (hoeft niet zo’n diepgang te hebben, als het maar feel good is, denk Costa!) de bioscoop uit loopt en alles buiten net wat levendiger lijkt, de bomen lijken meer kleur te hebben, mensen lijken meer te lachen en vriendelijker te zijn, je stapt eens niet in de hondendrol die op straat ligt, automobilisten laten je voor, de zon schijnt precies op het moment dat jij op een terrasje gaat zitten, alles is gewoon net een stukje beter en leuker. Ja? Herkenbaar? Nou, zo voel ik me bij dit nummer!

Liefs, Pat